Slotstad

Na mysterieuze dood toch weer nieuwe geitenbokjes op Zwerfsteneneiland Maarn

Als je goed kijkt zie je tussen de grote grijze en witte stenen weer twee geitenbokken grazen op Zwerfsteneneiland in Maarn. Na de dood van de vorige geitenbokken, Pjotter en Thomas, hebben de beheerders van het eiland er voor gekozen om toch weer nieuwe bokjes te verwelkomen om het groen te onderhouden.

De keuze om weer nieuwe bokken op het eiland te zetten was in het begin een beetje lastig. “Ik vond het wel erg spannend om weer nieuwe bokken op het eiland te laten, omdat je natuurlijk absoluut niet wil dat deze bokken hetzelfde overkomt. Maar nu ze er weer zijn maakt het me ontzettend blij. Daarnaast zijn ze belangrijk voor het onderhoud van het eiland, we hebben ze ook echt wel nodig”, zegt beheerder Mirjam van Oord.

Met extra sloten op het hek en cameratoezicht op het eiland hopen de beheerders dat Wilco en Witbier veilig hun werk kunnen doen. “Na wat er gebeurd is proberen we extra goed op ze te letten. Ik kijk elke dag even of ik ze zie lopen. We wilden ook nog een extra hek plaatsen om mensen van het eiland te houden, maar de eigenaren van de bokken, Stichting De Nederlandse Landgeit, zeiden dat een tweede hek niet nodig is, omdat ze verwachten dat het incidenteel is geweest.”

Mysterieuze dood

Afgelopen winter werden de vorige bokjes Pjotter en Thomas dood aangetroffen in hun hok. De precieze doodsoorzaak bleef onduidelijk, maar een ding was zeker: de gezonde jonge bokken waren niet gestorven aan een natuurlijke dood. Via een anonieme melding bij de politie kregen beheerders Mirjam van Oord en Peter Enter te horen dat de dieren overleden waren. “We vonden het vreemd dat we een anonieme melding kregen, want het eiland is verboden terrein voor bezoekers”, vertelt Peter.

Inmiddels verrichten Wilco en Witbier net zo goed werk als hun voorgangers. Ze houden het gras kort en eten het onkruid weg, zoals bramen, brandnetels en wilgen aan de waterkant. Zelfs met hun lange sik en grote gewei eten ze alles op dat zich tussen de zwerfstenen verschuilt. “De bokken horen hier thuis, dit is hun natuurlijke habitat. En ze kleuren zo prachtig bij de stenen, vanaf het uitkijkpunt kun je ze bijna niet onderscheiden van de stenen hier, maar als je dan een steen ziet bewegen weet je daar lopen Wilco en Witbier”, zegt Mirjam.

Zwerfsteneneiland

Vanaf de A12 bij Maarn kun je het Zwerfsteneneiland zien liggen. Een kunstmatig eiland, om een elektriciteitsmast heen waar bijzondere stenen in groepen liggen opgedeeld legt Peter uit. “Als je er naar kijkt voelt het alsof je in het buitenland bent, het lijkt wel Canada. Daarnaast vloeien er op deze plek verschillende energieën, die van de stenen en van de elektriciteitsmast. Als mensen hier komen tijdens een rondleiding geven ze vaak aan dat ze hier een bijzondere kracht voelen. Alle stenen die hier nu liggen zijn hier allemaal gevonden tijdens 150 jaar zandwinning.”

Sinds 2000 is het eiland een aardkundig monument in de gemeente Utrechtse Heuvelrug. In totaal liggen er ongeveer 1000 stenen op het eiland. “Het fijne is, dat de bokken het gras helemaal weg eten tussen de stenen. Die stenen zijn heel warm, dus daar groeit het gras heel hard. Het verse gras zit precies tegen de stenen aan. Doordat de bokken het onkruid en gras daar weg eten, komen de stenen mooi los te staan. Zij maken dit eiland een stuk mooier.”